Ασφάλεια tagged posts

Το δημόσιο πανεπιστήμιο ως «εσωτερικός εχθρός»: Καν’ το όπως ο Trump

Η απαράδεκτη και καταδικαστέα, όχι μόνο για τους προφανείς πολιτικούς λόγους αλλά πρωτίστως για λόγους αξιακούς ως προς την υπεράσπιση του ελεύθερου δημόσιου πανεπιστημίου, επίθεση αγνώστων σε εκδήλωση στη Νομική Σχολή, τις τελευταίες μέρες, έδωσε το πρόσχημα για μια συντονισμένη στοχοποίηση του πανεπιστημίου. Με εντυπωσιακή ετοιμότητα, σε λίγες μόνο ώρες(!) η κυβέρνηση πραγματοποίησε υπουργική σύσκεψη «για την πάταξη της βίας στα Πανεπιστήμια». Σε απόλυτο συγχρονισμό, οι γνωστοί επαγγελματίες συκοφάντες του δημόσιου πανεπιστημίου, συνεπικουρούμενοι από τους «αυθόρμητους» (out of the “Blue Skies”) υποστηρικτές του εκάστοτε κυβερνητικού αφηγήματος έσπευσαν να «τσουβαλιάσουν» οτιδήποτε μπόρεσαν να ανασύρουν από τη συνήθη ρητορική που περιγράφει τα πανεπιστήμια ως επικίνδυνες «εστίες ανομίας», για να υποστηρίξουν την πάγια θέση τους: για όλα φταίνε ο δημόσιος χαρακτήρας του πανεπιστημίου και οι συλλογικοί αγώνες.

Ενδιαφέρεται η κυβέρνηση για την ασφάλεια στα πανεπιστήμια;

Σε αντίθεση με ότι περιγράφουν τα κυβερνητικά ΜΜΕ, η εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια, σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας αλλά και την καθημερινή μας εμπειρία, είναι σίγουρα μικρότερη από άλλους κοινωνικούς χώρους. Και ενώ οι εκτελέσεις μαφιόζων με βροχή από σφαίρες, μέρα-μεσημέρι και σε πολυσύχναστα μέρη, δεν αποδεικνύονται ικανές να προκαλέσουν υπουργικές συσκέψεις, ούτε να απασχολήσουν τα «ανεξάρτητα» ΜΜΕ για περισσότερο από μια μέρα, τα όποια περιστατικά βίας στα πανεπιστήμια γίνονται αμέσως καύσιμο για την προώθηση ακόμη πιο επικίνδυνων συνταγών («η πανεπιστημιακή αστυνομία απέτυχε γιατί ήταν light, εμπρός για μόνιμη στρατοπέδευση αστυνομικών στα πανεπιστήμια»). Από την άλλη, για τα υπαρκτά και οξύτατα προβλήματα ασφάλειας για φοιτητές, εργαζομένους και καθηγητές στους πανεπιστημιακούς χώρους που προκύπτουν από την ανύπαρκτη συντήρηση των υποδομών, σιγή ιχθύος (ενδεικτικά, τα διαθέσιμα ποσά για κάθε σχολή του ΕΜΠ θα είναι φέτος τ...

Περισσοτερα...

Για την τραγωδία των Τεμπών

Οι Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ΕΜΠ εκφράζουμε την οδύνη μας για τον άδικο χαμό τόσων ανθρώπων, στην πλειονότητά τους νέων, στην ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών και ενώνουμε τη φωνή μας με όλες και όλους για τη σε βάθος διερεύνηση των αιτιών και την άμεση και δίκαιη απόδοση ευθυνών.

Παγωμένοι, όπως όλες και όλοι, από το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη παρακολουθούμε τη συζήτηση για τις αιτίες, που «κατά μεγάλο ποσοστό οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος», όπως έσπευσε να δηλώσει ο πρωθυπουργός, πριν «μαζευτεί», συνειδητοποιώντας ότι αυτή τη φορά το πλήγμα είναι τόσο βαρύ που τέτοιες δηλώσεις μπορούν να πυροδοτήσουν μια ανεξέλεγκτη οργή. Καταθέτουμε κάποιες σκέψεις, μιας που η σιωπή κάνει ακόμη πιο ασφυκτική την αίσθηση αδικίας για τα θύματα.

Όσον αφορά στο «ανθρώπινο λάθος»1, ένα σύστημα ασφάλειας που είναι βασισμένο στην παραδοχή ανυπαρξίας του ανθρώπινου λάθους είναι απλούστατα εκ βάθρων λανθασμένο, αυτοαναιρούμενο και βαθιά αναξιόπιστο. Αντίθετα, σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές σχεδιασμού των συστημάτων ασφάλειας, το «ανθρώπινο λάθος» ενεργοποιεί, φέρνει στο προσκήνιο, τα ήδη προϋπάρχοντα εγγενή κενά ασφαλείας2 του ίδιου του συστήματος/διαδικασίας (π.χ. προτεραιότητες ασφάλειας, επίπεδο εκπαίδευσης, επίβλεψη, πρότυπα επικοινωνίας, λανθασμένες διοικητικές αποφάσεις, κ.ά.). Τα ατυχήματα στην Bopal, στο Chernobyl και Three Mile Island, στα διαστημικά λεωφορεία Challenger και Columbia, στην πλατφόρμα Piper Alpha, στην γέφυρα Tacoma Narrows συγκλόνισαν τον κόσμο. Η επιστήμη στράφηκε στη συστημική αντιμετώπιση της ασφάλειας3, πολύ πέραν της εύκολης χρέωσης στο «ανθρώπινο λάθος», και στη δραστική αλλαγή των διαδικασιών ελέγχου και ασφάλειας.

Αν αυτά πια είναι γνωστά σε επίπεδο θεμελιώδους επιστημονικής ανάλυσης προβλημάτων ασφάλειας σε πολύπλοκα συστήματα, αυτό που πονάει περισσότερο στην περίπτωση των Τεμπών είναι ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ελλάδα είναι σχετικά απλό και ότι η τραγωδία προκλήθηκε, όχι από κάποιο απίθανο και απρόβλεπτο ευθυγραμμισμό στα κενά ασφαλείας των επιβεβλημένων πολλαπλών φραγμών παρεμπόδισης σφαλμάτων, αλλά από την πλέον προφανή συνθήκη ατυχήματος: την κίνηση δύο συρμών στην ίδια γραμμή αντίθετα και μάλιστα για 12 λεπτά...

Περισσοτερα...