Κι εμείς ονειρευόμαστε ένα Πολυτεχνείο με υψηλή ποιότητα εκπαίδευσης και έρευνας. Και καθημερινά μοχθούμε γι’ αυτό απέναντι σε συνθήκες εξαιρετικά αντίξοες. Δεν ευχόμαστε όμως ένα καλύτερο μέλλον, έτσι θολά και αόριστα, ξεχνώντας ότι ζούμε σε μια κοινωνία που οι κυβερνώντες και οι εταίροι τους τη σπρώχνουν όλο και περισσότερο στην εξαθλίωση. Ξέρουμε ότι η Παιδεία ως δύναμη αντίστασης, κριτικής και προόδου μπορεί να υπάρξει μόνο αν την υπερασπιστούμε απέναντι στους αυταρχικούς αναμορφωτές της και τους «εισπράκτορές» τους. Πώς μπορεί κανείς να μιλά για ποιότητα αν δεν στέκεται απέναντι σ’ αυτούς που έφτασαν να επιχειρήσουν τη δήμευση της περιουσίας των ΑΕΙ, έχοντας ήδη λοιδορήσει και εξαθλιώσει οικονομικά τους δασκάλους της κι έχοντας σχεδιάσει για τους διδασκόμενους το ρόλο του πελάτη-καταναλωτή;
Κι εμείς μιλάμε για τη δημοκρατία. Αυτήν που πλαστογραφούν καθημερινά οι κρατούντες με τη δύναμη των ΜΜΕ, των τραπεζών και των μηχανισμών καταστολής. Και στο όνομα της δημοκρατίας εκείνης που καταστρέφεται στην απόλυτη αναντιστοιχία προεκλογικών εξαγγελιών και μετεκλογικών πράξεων, εκείνης που ακυρώνεται στην κατάργηση κάθε συμμετοχής των πολιτών σε αποφάσεις καθοριστικές για τη ζωή τους, είναι που αγωνιζόμαστε ενάντια στην εγκατάσταση μιας ολιγαρχικής και ανεξέλεγκτης διοίκησης στο ΕΜΠ. Σύσσωμοι οι φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας, όργανα ακαδημαϊκά και συνδικαλιστικά όλων των επιπέδων και υποκειμένων της εκπαίδευσης, αντιστάθηκαν στην ακύρωση της δημοκρατικής αυτοδιοίκησης. Στο όνομα της δημοκρατίας αρνούμαστε τις ψευδεπίγραφες εκλογές που θέλουν να νομιμοποιήσουν διοικητικά όργανα μη αιρετά και μη υπόλογα στην κοινότητα που διοικούν. Και αν επιχειρούμε να δείξουμε τον έσχατο εξευτελισμό της διαδικασίας με την ηλεκτρονική ψήφο είναι μόνο για να αποδείξουμε ότι εκείνοι που δοκιμάζουν να αλώσουν το σημερινό Πανεπιστήμιο είναι αδίστακτοι. Θα φτάσουν, το βλέπουμε, να διορίσουν σε κάποια ΑΕΙ ακόμη και τα μέλη που ο νόμος προέβλεπε να εκλεγούν...
Περισσοτερα...
Προσφατα Σχολια