Μηνιαία Αρχεία Ιούλιος 2014

Για τις πρόσφατες Πρυτανικές εκλογές

Οι Πρυτανικές εκλογές που έγιναν πριν λίγες ημέρες στα Πανεπιστήμια, και στο ΕΜΠ, κατήργησαν το δικαίωμα των φοιτητών και των εργαζομένων να έχουν λόγο στη διοίκηση του Ιδρύματος. Ο Νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου κλείνει πονηρά το μάτι στα μέλη ΔΕΠ, λέγοντάς τους ότι «το ΕΜΠ είναι μόνον τα μέλη ΔΕΠ» ή «οι μόνοι ικανοί να παίρνουν αποφάσεις είναι τα μέλη ΔΕΠ», για να τους αφαιρέσει, βέβαια, στη συνέχεια και αυτό το «προνόμιο», θεωρώντας τους ανίκανους να αποφασίζουν, παρά μεταξύ εντεταλμένων, προκαθορισμένων επιλογών. Αν δεχθεί κανείς μια τέτοια αντίληψη, δηλαδή, μια εγωιστική ταύτιση της πολυτεχνειακής κοινότητας με τις απόψεις και τις επιθυμίες μόνο των μελών ΔΕΠ, δεν μπορεί παρά να πυροδοτήσει αντίστοιχες συμπεριφορές («το πανεπιστήμιο υπάρχει μόνο για τους φοιτητές του» ή «τίποτε στο πανεπιστήμιο δεν μπορεί να γίνει χωρίς τους εργαζόμενους»).

Οι Πρυτανικές εκλογές αυτές σημαδεύτηκαν, επίσης, από την ιταμή συμπεριφορά του Σ.Ι. του ΕΜΠ, το οποίο κυνικά και χωρίς προσχήματα απέκλεισε υποψήφιους με φρονηματικά κριτήρια, «στήνοντας» ουσιαστικά τις εκλογές

Δεν χρειάζεται καμιά μαντική ικανότητα για να προβλέψει κανείς ότι ο μονομερής και αυταρχικός τρόπος που εισάγει ο νέος Νόμος, η αγνόηση της φωνής και της βούλησης του πολυπληθέστερου τμήματος  της ακαδημαϊκής κοινότητας, θα την κατακερματίσει ακόμη περισσότερο, θα την ωθήσει σε οξύτερες αντιθέσεις. Αν, μάλιστα, γίνει προσπάθεια επιβολής κάτω από το λάβαρο “Dura lex, sed lex” («σκληρός νόμος, αλλά νόμος»)  θα είναι σαν να προσπαθείς να σβήσεις τη φωτιά, ρίχνοντας βενζίνη. Η δημοκρατία, η βαθειά και ουσιαστική δημοκρατία, η συζήτηση, η κατανόηση, ειδικά των φοιτητών που βρίσκονται σε αδιέξοδα πρωτοφανή για τη γενιά μας, μπορούν να προσφέρουν στο ΕΜΠ την ενότητα και την ομοψυχία που χρειάζεται σήμερα, περισσότερο από κάθε φορά, και όχι ο βούρδουλας.

Οι Πρυτανικές εκλογές αυτές σημαδεύτηκαν, επίσης, από την ιταμή συμπεριφορά του Σ.Ι. του ΕΜΠ (όπως, επίσης, και των Σ.Ι...

Περισσοτερα...

Μαργαριτάρια

Στους πανεπιστημιακούς, ως ένδειξη υγιούς αυτογνωσίας και αυτοσαρκασμού, άρεσε πολύ μια ιστοσελίδα που έδινε οδηγίες για τη συγγραφή της «κατάλληλης» εισηγητικής έκθεσης, προκειμένου να υποστηριχτεί ή να «κοπεί» ο ένας υποψήφιος, ανάλογα αν είναι «δικός μας» ή αντίπαλος. Έτσι, για παράδειγμα, αν ένας υποψήφιος είχε αρκετές εργασίες με αρκετούς συν- συγγραφείς και ελάχιστες μονογραφίες, στην πρώτη περίπτωση, η κρίση θα έπρεπε να δίνει έμφαση στην ικανότητά του στο teamwork, ενώ στη δεύτερη, θα άφηνε μια αιχμή για την ικανότητά του για αυτοδύναμο επιστημονικό του έργο. Αν ένας υποψήφιος είχε σημαντικό έργο στην αλλοδαπή, στην πρώτη περίπτωση η διεθνής του εμπειρία θα ήταν αυταπόδεικτη, ενώ στη δεύτερη, θα απορρίπτονταν μεθ’ επαίνων, γιατί ίσως δε ξέρει και δε θα καταφέρει να προσαρμοστεί καλά στην ελληνική πραγματικότητα! Και ο κατάλογος συνεχίζεται για κάθε πλευρά της δραστηριότητας του υποψήφιου.

Ισχυρίζονται κάποιοι ότι οι Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ΕΜΠ φθείρουν το νεότευκτο θεσμό των Συμβουλίων Ιδρύματος. Δε συμφωνούμε, ειδικά ως προς την αποτελεσματικότητα. Την περισσότερη δουλειά αποσάθρωσης και απονομιμοποίησης την κάνει το ίδιο το Συμβούλιο Ιδρύματος με τις ανεκδιήγητες δράσεις και αποφάσεις του…

Στην αρχή πιστέψαμε ότι τα προσφάτως ανακοινωθέντα Πρακτικά του Συμβουλίου Ιδρύματος για την επιλογή των υποψηφίων Πρυτάνεων στο ΕΜΠ είναι «τρολιά» (κατά τον ορισμό, τρολιά ίσον «πονηρά προκλητική, σκόπιμα ανόητη ή επιτηδευμένα εκτός θέματος θέση και άποψη, με πρωταρχική πρόθεση να προκαλέσει και να ερεθίσει άλλους χρήστες του διαδικτύου») του συγκεκριμένου ιστότοπου ή κάποιων εμπνευσμένων από αυτό. Κι όμως, τα Πρακτικά αυτά είναι γνήσια!

Τα Πρακτικά, λοιπόν, του ΣΙ του ΕΜΠ μπορούν επάξια να διεκδικήσουν την πρώτη θέση από το συγκεκριμένο ιστότοπο, όσον αφορά στην επί σκοπού χρήση των επιχειρημάτων και την εκ των υστέρων αιτιολόγηση προειλημμένων αποφάσεων...

Περισσοτερα...