Στους πανεπιστημιακούς, ως ένδειξη υγιούς αυτογνωσίας και αυτοσαρκασμού, άρεσε πολύ μια ιστοσελίδα που έδινε οδηγίες για τη συγγραφή της «κατάλληλης» εισηγητικής έκθεσης, προκειμένου να υποστηριχτεί ή να «κοπεί» ο ένας υποψήφιος, ανάλογα αν είναι «δικός μας» ή αντίπαλος. Έτσι, για παράδειγμα, αν ένας υποψήφιος είχε αρκετές εργασίες με αρκετούς συν- συγγραφείς και ελάχιστες μονογραφίες, στην πρώτη περίπτωση, η κρίση θα έπρεπε να δίνει έμφαση στην ικανότητά του στο teamwork, ενώ στη δεύτερη, θα άφηνε μια αιχμή για την ικανότητά του για αυτοδύναμο επιστημονικό του έργο. Αν ένας υποψήφιος είχε σημαντικό έργο στην αλλοδαπή, στην πρώτη περίπτωση η διεθνής του εμπειρία θα ήταν αυταπόδεικτη, ενώ στη δεύτερη, θα απορρίπτονταν μεθ’ επαίνων, γιατί ίσως δε ξέρει και δε θα καταφέρει να προσαρμοστεί καλά στην ελληνική πραγματικότητα! Και ο κατάλογος συνεχίζεται για κάθε πλευρά της δραστηριότητας του υποψήφιου.
Ισχυρίζονται κάποιοι ότι οι Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ΕΜΠ φθείρουν το νεότευκτο θεσμό των Συμβουλίων Ιδρύματος. Δε συμφωνούμε, ειδικά ως προς την αποτελεσματικότητα. Την περισσότερη δουλειά αποσάθρωσης και απονομιμοποίησης την κάνει το ίδιο το Συμβούλιο Ιδρύματος με τις ανεκδιήγητες δράσεις και αποφάσεις του…
Στην αρχή πιστέψαμε ότι τα προσφάτως ανακοινωθέντα Πρακτικά του Συμβουλίου Ιδρύματος για την επιλογή των υποψηφίων Πρυτάνεων στο ΕΜΠ είναι «τρολιά» (κατά τον ορισμό, τρολιά ίσον «πονηρά προκλητική, σκόπιμα ανόητη ή επιτηδευμένα εκτός θέματος θέση και άποψη, με πρωταρχική πρόθεση να προκαλέσει και να ερεθίσει άλλους χρήστες του διαδικτύου») του συγκεκριμένου ιστότοπου ή κάποιων εμπνευσμένων από αυτό. Κι όμως, τα Πρακτικά αυτά είναι γνήσια!
Τα Πρακτικά, λοιπόν, του ΣΙ του ΕΜΠ μπορούν επάξια να διεκδικήσουν την πρώτη θέση από το συγκεκριμένο ιστότοπο, όσον αφορά στην επί σκοπού χρήση των επιχειρημάτων και την εκ των υστέρων αιτιολόγηση προειλημμένων αποφάσεων. Έτσι, για παράδειγμα, η διοικητική εμπειρία γίνεται λάστιχο: μπορεί να είναι προσόν, αλλά μπορεί και να μην είναι, αν το ΣΙ (και όχι οι εκλέκτορες) εκτιμά ότι είναι κακή ή μπορεί και να προέρχεται από οποιαδήποτε δραστηριότητα (και τη συνδικαλιστική ή την ερευνητική αν είναι «δικός μας» αλλά όχι αν είναι «αντίπαλος») ή καλύτερα μάλλον είναι να μην υπάρχει καθόλου, προκειμένου κάποιος να είναι «αμέτοχος των ευθυνών»! Κοτσάρεται και ένας h- index για να αποκτήσει σοβαροφάνεια η εκτίμηση του «αναγνωρισμένου κύρους». Βεβαίως, δεν εξηγείται πουθενά πώς χρησιμοποιείται, γιατί προφανώς χρησιμοποιείται κατά το δοκούν. Παρεμπιπτόντως, αν το Συμβούλιο Ιδρύματος έχει βρει μια επιστημονική μεθοδολογία η οποία να μπορεί να αξιολογεί αντικειμενικά το έργο επιστημόνων διαφορετικών κλάδων, μην αμελήσει να την κοινοποιήσει. Αναμφισβήτητα, θα διεκδικήσει Nobel!
Βεβαίως, όλα αυτά είναι προσχηματικά. Η αλήθεια είναι ότι κύριο κριτήριο της προεπιλογής υπήρξε η συμφωνία με το Νόμο. Όπως, χαρακτηριστικά, δηλώνει ένας μέλος του Συμβουλίου του Ιδρύματος: «Για μένα παίζει ρόλο το κατά πόσο αποδέχονται οι υποψήφιοι το Συμβούλιο Ιδρύματος, δηλαδή το νόμο και την αλλαγή της κατάστασης», θέση η οποία καλύπτει, κατά δήλωσή του, και τον Αντιπρόεδρο του ΣΙ (σελ. 10-11). Αλήθεια, πως εντάσσεται το συγκεκριμένο κριτήριο στα μοναδικά, ακόμη και γι αυτόν τον απαράδεκτο νόμο, κριτήρια, τη διοικητική εμπειρία και την αναγνωρισιμότητα του έργου; Αν τα Πρακτικά αυτά ήταν Εισήγηση Εκλογής ενός Λέκτορα στο ΕΜΠ θα είχαν καταπέσει σε οποιαδήποτε νομική προσβολή, εξαιτίας των εξόφθαλμων παρατυπιών.
Η προσπάθεια εξουδετέρωσης της άλλης άποψης εξετελέσθη με ωμό και κυνικό τρόπο. Αυτό είναι φανερό στα άφθονα σχετικά «μαργαριτάρια» που ξέφυγαν από το επιμελημένο «χτένισμα» (κατά τη γνώμη μας, «μαγείρεμα») των Πρακτικών.
Ισχυρίζονται κάποιοι ότι οι Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ΕΜΠ φθείρουν το νεότευκτο θεσμό των Συμβουλίων Ιδρύματος. Δε συμφωνούμε, ειδικά ως προς την αποτελεσματικότητα. Την περισσότερη δουλειά αποσάθρωσης και απονομιμοποίησης την κάνει το ίδιο το Συμβούλιο Ιδρύματος με τις ανεκδιήγητες δράσεις και αποφάσεις του.
8.7.2014
ΥΓ1: Η ανακοίνωση θα μπορούσε να είχε και πολλούς άλλους τίτλους, όπως «αρχή άνδρα δείκνυσι» ή «O tempora! O mores!».
ΥΓ2: H πιθανότητα να προεπιλεγούν τρεις συγκεκριμένοι υποψήφιοι από τους επτά με τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων σε μια και μόνη ψηφοφορία είναι 1 στις 35 και αν χρησιμοποιηθεί και διάταξη 1 στις 210. Τι τύχη κι αυτή να βγούν με την πρώτη. Θαύμα – θαύμα!
Προσφατα Σχολια