Μηνιαία Αρχεία Μάρτιος 2024

Πανωλεθρίαμβος

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την «ιστορική μεταρρύθμιση» της ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Ακόμη κι αν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις φίλιων σε αυτήν μέσων, που πραγματοποιήθηκαν μετά την ψήφιση του νόμου, δείχνουν την αντιστροφή μιας ισχνής μέχρι τώρα πλειοψηφίας «υπέρ» των ιδιωτικών πανεπιστημίων σε «κατά». Με ισχυρότατα ποσοστά «κατά» στους νέους ανθρώπους και στις παραγωγικές ηλικίες. Με πλήρη πολιτική απομόνωση της ΝΔ κατά την ψήφιση.

Η κυβέρνηση υπέστη μια σημαντική πολιτική ήττα. Η κλασική συνταγή της αντιστροφής της πραγματικότητας μέσω ενός επικοινωνιακού blitzkrieg δεν έπιασε. Η επί χρόνια απαξίωση και προσβολή των δημοσίων πανεπιστημίων και των Ελλήνων πανεπιστημιακών, η προκλητική προσπάθεια να εμφανιστεί το νομοσχέδιο ως κίνηση «για το καλό μας», οι πηχυαίοι τίτλοι για τα μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού που αδημονούν να έρθουν στην Ελλάδα (χωρίς ονόματα, βεβαίως) δεν μπόρεσαν αυτή τη φορά να κάνουν την δουλειά. Ίσως, γιατί η ελληνική κοινωνία, που είναι διατεθειμένη να υποστεί κάθε θυσία για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών της, να συνειδητοποίησε ότι κι αυτό βγαίνει, κυνικά, στο σφυρί.

Αλλά, τίποτε από αυτά δεν θα είχε συμβεί αν δεν υπήρχαν οι μεγάλες κινητοποιήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας και πρώτα απ’ όλα των φοιτητών. Στην πιο δύσκολη περίοδο, εν μέσω εξεταστικής, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες άλλαξαν προτεραιότητες. Με πραγματικές απώλειες στη «βολή τους» ξεκίνησαν ένα δυναμικό αγώνα για την υπεράσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους, για το μέλλον τους. Έσπασαν τη συσσωρευμένη τηλε-απάθεια, γέμισαν τα αμφιθέατρα ξανά, γέμισαν τους δρόμους, κονιορτοποίησαν την προπαγάνδα των «μειοψηφιών», αντιστάθηκαν με τόλμη στον ανοιχτό και κρυφό αυταρχισμό. Είπαν «είμαστε εδώ» με τον πιο εμφατικό τρόπο. Και σε αυτό δεν υπάρχει undo, φίλοι της ψηφιακής αποχαύνωσης.

Η κυβέρνηση το φυσάει και δεν κρυώνει. Και μόλις άδειασαν οι δρόμοι βγάζει όλη την εκδικητική της μανία...

Περισσοτερα...

Η πρόκληση συνεχίζεται…

Η Α-ΚΙΜΔΕΜΠ συνεχίζει την τακτική της προκλητικής αγνόησης της θέλησης 89 συναδέλφων  και του Καταστατικού που την υποχρεώνει να την ακολουθήσει.

Πιστεύαμε ότι μετά την παταγώδη αποτυχία της κίνησης να νομιμοποιήσει τις αντικαταστατικές της ενέργειες μέσω μιας Συνέλευσης-«φάρσας» (συμμετείχαν λιγότεροι από 40 συνάδελφοι, μαζί με αυτούς που συμμετείχαν για να καταγγείλουν τις ενέργειες αυτές) θα είχαν βγάλει τα ανάλογα συμπεράσματα και θα ακολουθούσαν, έστω και την ύστατη στιγμή, το Καταστατικό, την ακαδημαϊκή δεοντολογία, ακόμη και την απλή λογική.

Εις μάτην… Στην νέα πρόταση για δια ζώσης ΓΣ τη Δευτέρα ή την Τρίτη, τα μέλη του ΔΣ της Α-ΚΙΜΔΕΜΠ με προκλητικές δικαιολογίες, ότι «το προσωπικό τους πρόγραμμα δεν επιτρέπει τις επόμενες τρεις ημέρες  κάποια συνεδρίαση για το ΔΣ του Συλλόγου» (μήπως να γενίκευαν την δικαιολογία για όλο το διάστημα μέχρι την ψήφιση του ν/σ ώστε να μην χρειάζεται κάθε φορά να εφευρίσκουν καινούριες αστείες δικαιολογίες;), ότι οι 89 συνάδελφοι που υπέγραψαν δεν εκφράζουν τον Σύλλογο τον οποίο εκφράζει η σιωπηρή πλειοψηφία των 240-89 συναδέλφων που δεν υπέγραψαν (άραγε γιατί δεν ισχύει το ίδιο και για τη Συνέλευση-«φάρσα» και για τους 240-38 συναδέλφους που δεν συμμετείχαν;) και άλλα φαιδρά, αρνήθηκαν να συγκληθεί το ΔΣ. Προς τι ο πανικός για μια δια ζώσης ΓΣ; Κι ακόμη, επίμονα, δεν αναγνωρίζουν τον αριθμό των 89 συναδέλφων γιατί κάποιοι από αυτούς δεν έχουν ακόμη «ταμειακώς τακτοποιηθεί»(!), κρατώντας, όσο μπορούν ακόμη, κλειστό τον Σύλλογο. «Το γαρ πολύ της θλίψεως…»

Η Α-ΚΙΜΔΕΜΠ, απομονωμένη από τη συντριπτική πλειοψηφία της πολυτεχνειακής κοινότητας που διαφωνεί με το νομοσχέδιο, τάσσει εαυτήν στην υπεράσπιση του καθήκοντος των ελάχιστων απωλειών για την κυβέρνηση. Δυστυχώς, με κάθε κόστος. Αλήθεια, πώς θα κοιτάζουν στα μάτια αυτούς που ζητούν ενεργή δραστηριοποίηση του Συλλόγου σε μια ιστορική μάχη και αυτοί προκλητικά τους αγνοούν; Αδιαφορούν για το γεγονός ότι το ΔΣ, και ειδικά ο ρόλος του Προέδρου, πέφτει σε πλήρη ανυποληψία μετά τη χονδροειδή παράκαμψη του Καταστατικού; Το θέμα προφανώς δεν είναι η ερμηνεία του Καταστατικού. Είναι αν θα υπάρχει Σύλλογος που θα αποφασίζει με δημοκρατικές διαδικασίες και δικλείδες ασφάλειας έναντι παρεκτροπών ή ένα ΔΣ θα τον βάλει ετσιθελικά στον πάγο...

Περισσοτερα...