Σ. Σταυρίδης, Καθηγητής ΕΜΠ
Αναδημοσίευση από την «Εφημερίδα των Συντακτών», 26.06.2013
Στη Βραζιλία ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους αναποδογυρίζοντας τα πάντα στο διάβα του μετά την απόφαση της κυβέρνησης να αυξήσει τα εισιτήρια στα λεωφορεία. Το σύνθημά τους αποκαλυπτικό: «δεν πρόκειται για τα 20 λεπτά» [της αύξησης].
Στην πλατεία Ταξίμ, δίπλα μας, και στην πλατεία Ταχρίρ, στο Κάιρο, στη Βαρκελώνη και στο Σύνταγμα, στις μητροπόλεις του κόσμου, πλήθη εισέβαλαν στο προσκήνιο της ιστορίας ζητώντας δικαιοσύνη, δημοκρατία, ελευθερία.
Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Ποιοι είμαστε όλοι αυτοί;
Ίσως η κρίση ενός καθεστώτος που έχει κάνει κινητήρια δύναμη του την καταστροφή της ζωής και της φύσης να γεννά φρίκη, απογοήτευση, και υποταγή. Γεννά όμως και εξεγέρσεις, γεννά και μικρές και μεγάλες στιγμές ανυπακοής.
Στις εξεγερμένες πλατείες οι πολλοί ξαναβρήκαν την δύναμη που γεννά η δικτύωση και η πολλαπλότητα. Χωρίς τη φαντασίωση ενός συντεταγμένου παντοδύναμου στρατού των από κάτω, είδαν οι πολλοί πως είναι παντού. Η πόλη κινείται με τη δουλειά τους και παραλύει με την απείθειά τους.
Όπου και να κοιτάξει κανείς σήμερα δύο πράγματα διαπιστώνει:
Ο κόσμος δεν ξεγελιέται εύκολα με υποσχέσεις προσωπικής επιτυχίας, ο κόσμος δεν πιστεύει εύκολα στο ψέμα της κοινωνικής ευημερίας.
Οι από πάνω, οι ισχυροί, οι garcas όπως τους λένε λαϊκά στο Μπουένος Άιρες, από το ελληνικό «ολιγάρχες» (oligarcas), θωρακίζονται γιατί φοβούνται.
Τι φοβούνται;
Την ανεξέλεγκτη δύναμη των από κάτω. Μια δύναμη που δεν είναι βέβαιο πώς θα εκφραστεί, από ποιους θα εκφραστεί, αν θα μπορέσει να καναλιζαριστεί στις αρχές μιας κοινωνίας της εκμετάλλευσης των πολλών από τους λίγους.
Τη δημιουργικότητα των από κάτω. Αυτήν που γεννά μέσα στους καπνούς των δακρυγόνων στο Σύνταγμα έναν κυκλικό χορό στους ήχους μιας κρητικής λύρας και στην Ταξίμ ένα τάνγκο με ζευγάρια που φορούν αντιασφυξιογόνες μάσκες.
Τις εμπειρίες ελευθερίας που ζουν οι από κάτω. Την αίσθηση ενθουσιασμού...
Περισσοτερα...
Προσφατα Σχολια