“A dream you dream alone is only a dream. A dream you dream together is reality.”
John Lennon
Τα δυο χρόνια που μεσολάβησαν από τις τελευταίες εκλογές του Συλλόγου ήταν χρόνια μαύρα, δύσκολα, ασφυκτικά. Οξύνθηκε στον υπέρτατο βαθμό η επίθεση ενάντια στο δημόσιο πανεπιστήμιο με στόχο την πλήρη απαξίωσή του, την ταπείνωσή του. Η επίθεση αυτή στόχευσε κατ’ ευθείαν στην καρδιά, στα μεγάλα και ιστορικά ιδρύματα, και ανάμεσα σε αυτά και στο ΕΜΠ. Ο πόλεμος που στόχευε σε μια ιστορική ήττα της δημόσιας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας, ώστε να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος της χωρίς προσχήματα παράδοσής της στους ιδιώτες, προφανώς θα κρινόταν στα «βαριά χαρτιά της».
Οι Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ΕΜΠ δώσαμε όλες μας τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα. Όχι μόνοι μας. Ενώσαμε τις δυνάμεις μας με πολλούς άλλους συναδέλφους, ανταλλάξαμε ουσιαστικά και όχι προσχηματικά γνώμες για το σχέδιο που έπρεπε να ακολουθήσουμε, το επανεκτιμούσαμε κάθε φορά σύμφωνα με τα νέα δεδομένα που προέκυπταν.
Γι’ αυτό εφαρμόστηκε μια πολιτική κυριολεκτικά πλήρους αποδόμησης και εξόντωσης με:
- Τη μαζική εκπτώχευση των μελών ΔΕΠ, που υπέστησαν εξοντωτικές μειώσεις στους μισθούς τους, της τάξης του 40-50%, οδηγώντας πολλούς από μας στα όρια της αξιοπρεπούς επιβίωσης. Το ότι τρέχαμε όλοι μας να πάρουμε πίσω λίγα ευρώ μετά την απόφαση του ΣτΕ για το επίδομα βιβλιοθήκης, παλεύοντας με τις εφορίες χριστουγεννιάτικα, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα που έχουμε οδηγηθεί…
- Με την πλήρη εξάρθρωση του διοικητικού μηχανισμού του ΕΜΠ, μέσω των διαθεσιμοτήτων- απολύσεων του 40% του έμψυχου δυναμικού του.
- Με τη μείωση κατά 70% του προϋπολογισμού του, οδηγώντας το ΕΜΠ σε πλήρη αρρυθμία και παράλυση.
Επειδή ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο μπορεί να διοικηθεί μόνο με ολιγαρχικό και αυταρχικό τρόπο, άρχισε με συστηματικό σχέδιο η δημοκρατία στα πανεπιστήμια να στραγγίζεται από την καθημερινή λειτουργία και το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ να μετατρέπεται σε νεκρό γράμμα...
Περισσοτερα...
Προσφατα Σχολια