Πανεπιστήμιο tagged posts

Στις 3/11/2025 συνεδρίασε έκτακτα η Σύνοδος Πρυτάνεων και επιτέλους μίλησε! Όχι για το οικονομικό αδιέξοδο των Πανεπιστημίων και τα χιλιάδες προβλήματα που συσσώρευσε η κυβερνητική εγκατάλειψη, αλλά για να υπερασπιστούν… τους εαυτούς τους από τις «άδικες» επιθέσεις που υφίστανται και να ζητήσουν τη συμπάθεια όλων μιας που το μόνο που κάνουν είναι να εφαρμόζουν τον νόμο.
Δεν μας είπαν, όμως, τι έκαναν για την κραυγαλέα μη τήρηση του άρθρου 16 (παρ. 1 και 4) του Συντάγματος («…H τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Kράτους….» και «…Τα ιδρύματα (ανώτατης εκπαίδευσης) έχουν δικαίωμα να ενισχύονται οικονομικά από αυτό…») που θεσμοθετεί την υποχρέωση της Πολιτείας να στηρίζει την ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα, και όχι να την καταδυναστεύει. Κι αλήθεια, η παράγραφος περί νηφαλιότητας, συνεργασίας και ψυχραιμίας σε ποιον απευθύνεται, αν οι ίδιοι πρωτοστατούν σε κινήσεις κάθε άλλο προς αυτή την κατεύθυνση, φέρνοντας την αστυνομία και συλλαμβάνοντας φοιτητές-τριες και ζητώντας πειθαρχικές διώξεις από κοσμήτορες.
Στα καθ’ ημάς, στο ίδιο μήκος κύματος, κοσμήτορας προσπαθεί να μας πείσει ότι η εξοντωτική ποινή για ένα σύνθημα για την Παλαιστίνη, δεν έχει καμμιά απολύτως διάσταση πολιτικής και συνδικαλιστικής δίωξης, αλλά όλα γίνονται για την ευπρέπεια των κτιρίων, όταν «καταπίνουμε την κάμηλο» της κατάρρευσης των κτιριακών υποδομών, της «στοχαστικής» λειτουργίας της θέρμανσης/ψύξης, των επικίνδυνων ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων και της ανυπαρξίας ουσιαστικά της πυρασφάλειας και τόσα μα τόσα άλλα. Να ρωτήσουμε γιατί, και αυτός και η Διοίκηση του ΕΜΠ δεν έκανε καμμιά μήνυση ή, έστω, μια δημόσια δήλωση διαμαρτυρίας, γι’ αυτά; Μάλλον περιττεύει… Όσο για την τιμή και την υπόληψη του καθένα και της καθεμιάς μας, αυτές κρίνονται όταν πάνω απ’ όλα αγωνιζόμαστε για το δίκιο και την ελευθερία ιδιαίτερα όταν αυτά υπονομεύονται στη χώρα μας, στην Παλαιστίνη και όπου αλλού...

Πριν από περίπου 10 μήνες, ο Πρύτανης του ΕΜΠ ευχαριστούσε τον τότε Υπουργό ΠΑΙΘ για τα «τόσα πολλά χρήματα» που «είχε να πάρει το Μετσόβιο πάρα πάρα πάρα πολλά χρόνια». Φαίνεται ωστόσο ότι οι «ευχαριστίες» δεν έπιασαν τελικά τόπο. Το 2025, ο Τακτικός Προϋπολογισμός του ΕΜΠ μειώθηκε σε ποσοστό άνω του 13% σε σύγκριση με το 2024, από 5,067 εκατ. ευρώ σε 4,398 εκατ. ευρώ, όταν οι προβλεπόμενες δαπάνες του τρέχοντος οικονομικού έτους για ΔΕΗ, φυσικό αέριο/ΕΥΔΑΠ/τηλεφωνία, καθαριότητα και φύλαξη λόγω των πληθωριστικών πιέσεων και της αύξησης του κατώτατου μισθού υπερβαίνουν τα 5,244 εκατ. ευρώ (και με το χρέος στη ΔΕΗ να έχει υπερβεί τα 6 εκατ. ευρώ)!

Η οικονομική δυσπραγία είχε άμεσο αντίκτυπο στις Σχολές, καθώς μηδενίστηκαν τα κονδύλια των λειτουργικών δαπανών (πρακτικά, τα χρήματα των Σχολών από τον Τακτικό Προϋπολογισμό αφορούν μόνο σε επικουρικό έργο – και αυτό κουτσουρεμένο, εκπαιδευτικές εκδρομές, catering, κλπ.). Σε αντιστάθμισμα, αποφασίστηκε από το Συμβούλιο Διοίκησης να δοθούν στις Σχολές 0, 5 εκ ευρώ από τον ΕΛΚΕ. Για να συνειδητοποιήσουμε το χάλι το 2010 οι πραγματοποιηθείσες δαπάνες των Σχολών από τον Τακτικό Προϋπολογισμό είχαν ανέλθει σε 8,5 εκατ. ευρώ.

Οι ευθύνες του Πρύτανη είναι προφανείς αλλά δεν είναι -μόνο- προσωπικές. Η πλειοψηφία των συλλογικών οργάνων Διοίκησης, του Συμβουλίου Διοίκησης και της Συγκλήτου τηρεί «σιγή ιχθύος» έναντι της πρωτοφανούς οικονομικής κατρακύλας, αποφεύγοντας κάθε δημοσιοποίηση που μπορεί να ενοχλήσει. Μάλιστα, η πλειοψηφία του Συμβουλίου Διοίκησης συνυπέγραψε ότι η κρατική επιχορήγηση είναι σε αυτά τα επίπεδα υπεραρκετή, πλεονασματική, για τα τέσσερα επόμενα χρόνια! «Σφάξε με αγά μ’ να αγιάσω»…

Θα πρέπει πάντως να αναγνωρίσουμε ότι δεν παρέμειναν απολύτως με σταυρωμένα χέρια. Η Σύγκλητος αποφάσισε κατά πλειοψηφία να εισάγει δίδακτρα στα ΠΜΣ (λες και οι 950 περίπου μεταπτυχιακοί φοιτητές θα μπορούσαν να σηκώσουν την απώλεια των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από την κρατική επιχορήγηση) και να τα διεθνοποιήσει προσδοκώντας σε ορδές ξένων φοιτητών («καλωσήρθε το δολάριο», που έλεγε και μια παλιά ελληνική ταινία)...

Η κυβέρνηση όλο και περισσότερο αποκτά καθεστωτική λογική. Μεταφράζει τη βουβή και συμπιεσμένη αγανάκτηση, σήμερα, των εκατομμυρίων που βγήκαν στους δρόμους για τα Τέμπη ως νίκη των μηχανισμών χειραγώγησης που ελέγχει. Και νοιώθει ικανή να βάλει σε εφαρμογή τις πιο μύχιες επιδιώξεις της. Νοιώθει απελευθερωμένη από πιέσεις που την ανάγκασαν στο παρελθόν να προσποιηθεί είτε «αυτοκριτική» για τα Τέμπη, είτε προοδευτικότητα. Στο πάνδημο αίτημα για Δικαιοσύνη στο έγκλημα των Τεμπών απαντά με την διατήρηση του ίδιου υπουργού Δικαιοσύνης, με τις γνωστές προκλητικές δηλώσεις για το «μπάζωμα», ακριβώς για να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο. Ο πρωθυπουργός της χώρας 24ωρα μετά τη δήλωση Τραμπ, ανακαλύπτει και ο ίδιος πως «κατά τη γνώμη του, τα φύλα είναι δύο», κλείνοντας το μάτι στο ακροδεξιό και οπισθοδρομικό ακροατήριο που εναγωνίως ζητά να εκφράσει. Κρατά την ίδια γραμμή με τα Τέμπη («θα σας βγάλω τρελούς») και στο κραυγαλέο σκάνδαλο του Ο.ΠΕ.ΚΕ.ΠΕ. Και, βεβαίως, για να μη χαθεί ο συμβολισμός, αντικαθιστά στο Υπουργείο Μετανάστευσης τον Βορίδη με τον… Πλεύρη, για να μην υπάρχει καμμιά αμφιβολία για το μήνυμα, ενώ περιορίζει δραστικά το διεθνώς κατοχυρωμένο ανθρώπινο δικαίωμα στην αίτηση ασύλου, και μιλά πλέον ανοικτά για στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.

Σε αυτό ακριβώς στο πλαίσιο, δεν θα μπορούσε να λείπει η νέα επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Άλλωστε, καλοκαίρι έχουμε, υπάρχουν και οι συνήθειες που δεν κόβονται. Αφού, λοιπόν, διαλάλησε με κάθε τρόπο την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την συνταγματικότητα του Νόμου με τον οποίο ιδρύονται τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, κάνοντάς μας, καθηγητές άνθρωποι, να αμφισβητούμε το αν δικαιούμαστε να πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε τουλάχιστον γραφή και ανάγνωση, καλοκαιριάτικα δίνει νέο μποναμά στα ιδιωτικά πανεπιστήμια χαλαρώνοντας κι άλλο τις – αστείες– προϋποθέσεις για την ίδρυσή τους. Ποιος νοιάζεται για τη σοβαρότητα και την ακαδημαϊκότητα; Οι business πρέπει να προχωρήσουν...

Η απαράδεκτη και καταδικαστέα, όχι μόνο για τους προφανείς πολιτικούς λόγους αλλά πρωτίστως για λόγους αξιακούς ως προς την υπεράσπιση του ελεύθερου δημόσιου πανεπιστημίου, επίθεση αγνώστων σε εκδήλωση στη Νομική Σχολή, τις τελευταίες μέρες, έδωσε το πρόσχημα για μια συντονισμένη στοχοποίηση του πανεπιστημίου. Με εντυπωσιακή ετοιμότητα, σε λίγες μόνο ώρες(!) η κυβέρνηση πραγματοποίησε υπουργική σύσκεψη «για την πάταξη της βίας στα Πανεπιστήμια». Σε απόλυτο συγχρονισμό, οι γνωστοί επαγγελματίες συκοφάντες του δημόσιου πανεπιστημίου, συνεπικουρούμενοι από τους «αυθόρμητους» (out of the “Blue Skies”) υποστηρικτές του εκάστοτε κυβερνητικού αφηγήματος έσπευσαν να «τσουβαλιάσουν» οτιδήποτε μπόρεσαν να ανασύρουν από τη συνήθη ρητορική που περιγράφει τα πανεπιστήμια ως επικίνδυνες «εστίες ανομίας», για να υποστηρίξουν την πάγια θέση τους: για όλα φταίνε ο δημόσιος χαρακτήρας του πανεπιστημίου και οι συλλογικοί αγώνες.

Ενδιαφέρεται η κυβέρνηση για την ασφάλεια στα πανεπιστήμια;

Σε αντίθεση με ότι περιγράφουν τα κυβερνητικά ΜΜΕ, η εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια, σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας αλλά και την καθημερινή μας εμπειρία, είναι σίγουρα μικρότερη από άλλους κοινωνικούς χώρους. Και ενώ οι εκτελέσεις μαφιόζων με βροχή από σφαίρες, μέρα-μεσημέρι και σε πολυσύχναστα μέρη, δεν αποδεικνύονται ικανές να προκαλέσουν υπουργικές συσκέψεις, ούτε να απασχολήσουν τα «ανεξάρτητα» ΜΜΕ για περισσότερο από μια μέρα, τα όποια περιστατικά βίας στα πανεπιστήμια γίνονται αμέσως καύσιμο για την προώθηση ακόμη πιο επικίνδυνων συνταγών («η πανεπιστημιακή αστυνομία απέτυχε γιατί ήταν light, εμπρός για μόνιμη στρατοπέδευση αστυνομικών στα πανεπιστήμια»). Από την άλλη, για τα υπαρκτά και οξύτατα προβλήματα ασφάλειας για φοιτητές, εργαζομένους και καθηγητές στους πανεπιστημιακούς χώρους που προκύπτουν από την ανύπαρκτη συντήρηση των υποδομών, σιγή ιχθύος (ενδεικτικά, τα διαθέσιμα ποσά για κάθε σχολή του ΕΜΠ θα είναι φέτος τ...

Πανηγυρικές επέτειοι με face control. Τιμητικές εκδηλώσεις για τους συνταξιοδοτηθέντες καθηγητές με πλημμυρισμένο το κτήριο διοίκησης με μυστικούς, και στο πρώτο κιχ με ένστολους αστυνομικούς σε όλη την Πολυτεχνειούπολη. Πειθαρχικό σε συνδικαλίστρια φοιτήτρια για ένα πανό. Κατάντια. Η διοίκηση, και όσοι μοιράζονται τις απόψεις της ή, κλείνοντας τα μάτια τις υποστηρίζουν, παίζουν με τη φωτιά. Η επιχείρηση «σιγή νεκροταφείου» βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Δεν μπορεί να μην γνωρίζουν ότι κι άλλοι, σε μαύρες εποχές, επιχείρησαν να αποστειρώσουν τα πανεπιστήμια από τη φοιτητική διαμαρτυρία και τη νεανική αμφισβήτηση. Εις μάτην. Αλλά μέχρι να αποδειχθεί αυτό είχαν μεσολαβήσει τραγωδίες. Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την 17^η Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο, μια επέτειο που συμβολίζει ότι ούτε με τανκς δεν «σιγούν» τα πανεπιστήμια. Πρέπει αυτό να ξανα-αποδειχθεί μέσω μιας τραγωδίας;

Στη λογική του «τώρα, καθαρίζουμε», η διοίκηση επιλέγει την επιθετική προώθηση των πιο αντιδραστικών επιλογών, των απολύτως αρεστών, βέβαια, στην κυβέρνηση. Ξεκίνησε τη χρονιά με την απόπειρα ίδρυσης ιδιωτικού παραρτήματος του ΕΜΠ στη Κύπρο, πράγμα που μέχρις στιγμής συναντά από ειρωνικά μειδιάματα (σε σχέση με τις χαίνουσες πληγές του ΕΜΠ) έως ισχυρότατες και επιχειρηματολογημένες αντιδράσεις Σχολών. Κι αντί να προβληματιστεί, αποπειράται να αλλάξει ένα ακόμη βασικό στοιχείο της πολιτικής και της φυσιογνωμίας του ΕΜΠ, τα δωρεάν μεταπτυχιακά προγράμματα. Η Σύγκλητος του ΕΜΠ, έσωσε μεν τα προσχήματα, καταψηφίζοντας την πρόταση της διοίκησης για fast-track διαδικασία που δεν θα συζητηθεί στις Σχολές (ποιος ενδιαφέρεται για τη δημοκρατία και τη συμμετοχή; ξεπερασμένα πράγματα…), αλλά…

Ας μπούμε στην ουσία.

Κάποιοι θεωρούν ότι τα δωρεάν μεταπτυχιακά είναι ένα απολίθωμα του παρελθόντος, ένα περιττό βαρίδι. Ισχύει ακριβώς το αντίθετο: αποτελεί μια εμβληματική κίνηση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΜΠ και, αν θέλετε, της μεγαλοσύνης του: εμείς δεν είμαστε «μπακάληδες», είμαστε το ΕΜΠ, και δεν θα βάλουμε χέρι στην τσέπη της ασθμαίνουσας ελληνικής κοινωνίας...