Η κυβέρνηση αποφάσισε το πάγωμα των ειδικών μισθολογίων, και μέσα σε αυτά και των πανεπιστημιακών, μέχρι την 31.12.2018.
Το νέο μέτρο του παγώματος του χρονοεπιδόματος έρχεται να πλήξει τους πανεπιστημιακούς που έχουν αφιερώσει αποκλειστικά τη δράση τους στο πανεπιστήμιο, ενώ πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση μείωσε την παρακράτηση από τις αμοιβές ελευθέριου επαγγέλματος, από 15% σε 7%, δίνοντας προκλητικό «δωράκι» στους «επαγγελματίες καθηγητές»!
Πρόκειται για νέα μισθολογική μείωση και όχι «πάγωμα», αφού καταργεί το δικαίωμα της αύξησης του 4% του χρονοεπιδόματος. Άλλωστε, το «πάγωμα» αυτό αποτιμάται σε μείωση της μισθολογικής δαπάνης κατά 120 εκ. ευρώ, συνολικά. Το «πάγωμα» αυτό μπορεί να συμπαρασύρει ακόμη και την ακαδημαϊκή εξέλιξη, αφού αυτή σημαίνει και μισθολογική εξέλιξη. Η κυβέρνηση αντί να εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ για αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών, όπως είναι συνταγματική επιταγή, προχωρά σε νέες μειώσεις μισθών!
Δεν πρόκειται για προσωρινό μέτρο. Δεν γελιόμαστε. Για την ακρίβεια η πιθανότητα να είναι προσωρινό είναι όση όλων των υπολοίπων μνημονιακών μέτρων που εμφανίστηκαν ως τέτοια, δηλαδή της έκτακτης εισφοράς, του ΕΝΦΙΑ κλπ.
Πρόκειται για νόμο του Κράτους. Η τροπολογία της τελευταίας στιγμής ότι η κυβέρνηση «δύναται» να αντικαταστήσει το μέτρο με άλλα ισοδύναμα δεν τον ακυρώνει. Απεναντίας, από μνημονιακή δέσμευση είναι τώρα νόμος τους Κράτους «και με τη βούλα», που θα ακυρωθεί «αν και εφόσον»… Άλλωστε, δεν διαλανθάνει της προσοχής μας ότι ο ντόρος που έγινε αφορά άλλα μισθολόγια, και δη αυτό των στρατιωτικών, ενώ για τους πανεπιστημιακούς δεν υπήρξε καμία αναφορά.
Πρόκειται για απαράδεκτο μέτρο. Μετά τις διαδοχικές μειώσεις μέχρι και κατά 40% των μισθών, μετά το συντριπτικό χτύπημα των συντάξεων, μετά την τελευταία αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και των κρατήσεων λόγω αύξησης φόρων και έκτακτης εισφοράς (η οποία τριπλασιάζεται για τις εισοδηματικές κλάσεις που ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων), το νέο μέτρο έρχεται να πλήξει τους πανεπιστημιακούς που έχουν αφιερώσει αποκλειστικά τη δράση τους στο πανεπιστήμιο, ενώ πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση μείωσε την παρακράτηση από τις αμοιβές ελευθέριου επαγγέλματος, από 15% σε 7%! Δίνει προκλητικό «δωράκι» στους «επαγγελματίες καθηγητές», αυτούς που έχουν το μισθό τους «για τους καφέδες», από τη μια και προχωρά σε μείωση των μισθών των μελών ΔΕΠ και ανοίγει το δρόμο για δίδακτρα για τη δεινοπαθούσα ελληνική οικογένεια από την άλλη…
Δεν είναι αποσπασματικό μέτρο. Διεθνώς, το Πανεπιστήμιο βάλλεται λυσσαλέα από τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού. Στοχεύουν στην εκπόρθηση ενός οχυρού που θα απομακρύνει ακόμη περισσότερο την κοινωνία από τη γνώση και την αλήθεια. Στην Ελλάδα τα μνημόνια αποτελούν το ιδανικό περιβάλλον για να καμφθούν οι αντιδράσεις σε αυτήν την επίθεση. Για τις δυνάμεις αυτές, το πανεπιστήμιο των μνημονίων πρέπει να υλοποιήσει όλες τις νεοφιλελεύθερες επιλογές, κι ανάμεσα σε αυτές τη μείωση του ρόλου του μόνιμου προσωπικού τους. Γι’ αυτό, η θεσμοθέτηση μαθημάτων με το κομμάτι (“θέσεις ακαδημαϊκής εμπειρίας”), ή η επιστροφή των συνταξιούχων καθηγητών σε προπτυχιακά
μαθήματα (5 ώρες την εβδομάδα) δεν είναι μέρος της λύσης, αλλά του προβλήματος. Δεν είναι δυνατόν η μόνη «διέξοδος» για το χειμαζόμενο πανεπιστημιακό που αφήνεται ανοιχτή να είναι η στροφή του στην επιχειρηματική δραστηριότητα και η ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου.
Προφανώς, το νεοφιλελεύθερο- επιχειρηματικό πανεπιστήμιο δεν μπορεί να λειτουργεί δημοκρατικά. Η επιστροφή της δημοκρατίας στο πανεπιστήμιο αποτελεί αντίσταση σε αυτό και αναγκαίο αίτημα όσο ποτέ. Από την κυβέρνηση όμως, όχι μόνο δεν προωθείται κατάργηση του καταστροφικού για τα πανεπιστήμια νόμου Διαμαντοπούλου- Αρβανιτόπουλου αλλά ενδεχομένως να γίνουν και νέες εκλογές για νέα Συμβούλια Ιδρύματος! Αν γίνει και αυτό, ο συμβιβασμός με τις νεοφιλελεύθερες λογικές στο Πανεπιστήμιο θα είναι πλέον πλήρης.
Η μνημονιακή πολιτική, η πολιτική που «επιβλήθηκε με το πιστόλι στον κρόταφο», δεν πρόκειται να μεταβληθεί σε «εθνοσωτήριο» δρόμο. Ωθεί τη χώρα και το λαό σε μόνιμη παρακμή και εποπτεία στο διηνεκές, τη νέα γενιά στη ξενιτιά ή στην εξαθλίωση των 300 ευρώ μισθό. Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και η «μαθηματικοποιημένη» λιτότητα δεν είναι λύση. Είναι απώλεια εθνικής ανεξαρτησίας και ταυτόχρονα παράγοντες επιδείνωσης της κρίσης. Ως σχήματα εναντιωθήκαμε από την αρχή σε αυτή τη λαίλαπα και δεν θα πάψουμε να την αντιπαλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις, όποια κυβέρνηση κι αν την υλοποιεί.
Το θέμα δεν είναι απλά να καταγγείλουμε το μέτρο. Το μέτρο δεν πρέπει να περάσει. Η πλειοψηφία της ΠΟΣΔΕΠ δεν μπορεί να δώσει αποτελεσματικά αυτό τον αγώνα. Πρώτον, γιατί «ποίησαν την νήσσαν» στις επανειλημμένες μισθολογικές περικοπές των προηγούμενων μνημονίων. Δεύτερον, γιατί παγιδεύονται σε έναν άσφαιρο «καθωσπρεπισμό», όσον φορά στους τρόπους διεκδίκησης. Κυρίως, όμως γιατί δεσμεύονται από την ουσιαστική συμφωνία τους με τη μνημονιακή πολιτική, συνολικά και διαχρονικά. Όμως, κάθε προσπάθεια αντίστασης που στον πυρήνα της έχει την άρρητη πρόταση «ρίξτε σε κάποιους άλλους τα βάρη», και εκθέτει και απομονώνει τους πανεπιστημιακούς, μηδενίζοντας παράλληλα τις προοπτικές επιτυχίας.
Ο αγώνας στα χέρια όλων μας. Να ξεκινήσουμε με επιτυχημένες και μαζικές γενικές συνελεύσεις. Ο καθένας και καθεμιά από εμάς να πει το προσωπικό του ΟΧΙ, με την παρουσία μας σε αυτές. Και εκεί, από κοινού, να σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματα. Η απεργία στις 15 Ιουνίου πρέπει να είναι καθολική και να σηματοδοτήσει το πρώτο βήμα ενός αποφασιστικού αγώνα.
Το κάναμε σε κρίσιμες στιγμές για το πανεπιστήμιο, πρόσφατα με τις διαθεσιμότητες-απολύσεις. Να το ξανακάνουμε τώρα. Να βρούμε βήμα συντονισμού με τους υπόλοιπους συλλόγους. Να κάνουμε ξεκάθαρο το μήνυμα ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μπει τέλος σε αυτόν τον κατήφορο. Το χρωστάμε στους εαυτούς μας, στους φοιτητές μας αλλά και στη χώρα μας.
Οι ΠΔ ΕΜΠ θα φέρουν στο ΔΣ του ΣΔΕΠ ΕΜΠ την πρόταση για ΓΣ του Συλλόγου με θέμα την προειδοποιητική απεργία στις 15 Ιουνίου. Ας είμαστε όλοι εκεί!
[…] πρόκειται όχι για πάγωμα, αλλά για μείωση μισθών, βλ. https://pd.ntua.gr/?p=717) ή με την «πατέντα» της «προσωπικής διαφοράς» (που […]