Σε θέατρο του παραλόγου βλέπουμε να εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα ο χώρος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς, με το ΕΜΠ να έχει την τιμητική του. Δεν φτάνουν τα βαριά σύννεφα της υποχρηματοδότησης, σε συνθήκες παραφροσύνης των τιμών, και της υποστελέχωσης (για μια ακόμη χρονιά όσοι μένουν θα πρέπει να καλύψουμε τα μαθήματα των συνταξιοδοτηθέντων, σε μια διαδικασία που πλέον μονιμοποιείται – και δυστυχώς συνηθίζεται), έχουμε και τα «εξτρά», έτσι για να συνηθίζουμε στην ιδέα ότι τίποτε πιά δεν είναι απίθανο.
Το Πρυτανικό Συμβούλιο του ΕΜΠ, με ψήφους 3-2, διορίζει μετά από κατ’ ιδίαν διαβούλευση της Πρυτανείας του ΕΜΠ και του πρώην Κοσμήτορα της Αρχιτεκτονικής τον νέο Κοσμήτορα, σε πλήρη άγνοια της Σχολής. Λίγο καιρό πριν, ομόφωνα η Σύγκλητος καταδίκαζε τον πρόσφατο εκτρωματικό νόμο, με ιδιαίτερη αναφορά μάλιστα στην απαράδεκτη και ξένη προς κάθε πανεπιστημιακή λογική και παράδοση διάταξη του διορισμού των Κοσμητόρων από το Συμβούλιο Ιδρύματος. Λίγες μέρες μετά, «κοπιάρεται» ακριβώς η ίδια λογική! «Εμείς ξέρουμε καλύτερα», «η Σχολή δεν είναι ικανή να συμμετέχει στη διαδικασία», ή ποιος ξέρει με ποιο άλλο επιχείρημα, μιας που ποτέ δεν δόθηκαν εξηγήσεις, ούτε για την διαδικασία ούτε και για την επιλογή. Κάτω ο νόμος, λοιπόν, ζήτω η λογική του και εμπρός για την εφαρμογή του, και μάλιστα στην πιο σκληρή εκδοχή του;! Η ομόφωνη απόφαση της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών δεν μπορεί να κρυφτεί «κάτω από το χαλάκι». Μόνος δρόμος για την αποκατάσταση μιας απαράδεκτης κίνησης που τραυματίζει βαθιά όχι μόνο μια Σχολή αλλά ολόκληρο το ΕΜΠ και θα αποτελέσει στίγμα στην ιστορία του είναι η προσφυγή άμεσα σε εκλογές για την ανάδειξη αιρετού Κοσμήτορα, όπως σε όλες τις Σχολές του ΕΜΠ.
Αλλά οι «εκπλήξεις» δεν σταματούν εδώ. Από τη Δευτέρα 05/09 το ΕΜΠ και το ΕΚΠΑ αντιμετωπίζουν μια αδιανόητη κατάσταση. Με μια θεατρική επιχείρηση, λίγοι αστυνομικοί ΟΠΠΙ πλαισιωμένοι από άπειρους πάνοπλους αστυνομικούς και κλούβες των ΜΑΤ, σε σχηματισμό εισβολής στους πανεπιστημιακούς χώρους, προβάλουν χωρίς αιτία και καμμιά αφορμή έξω από τις πύλες! Η κυβέρνηση επέλεξε την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς και μια στιγμή απόλυτης νηνεμίας στα πανεπιστήμια για να δυναμιτίσει απροκάλυπτα το κλίμα και να δημιουργήσει τεχνητά σκηνικό έντασης, γεννώντας για μια ακόμη φορά το ερώτημα: «ποιος θα μας προστατεύσει από τους προστάτες»; Για τους λάτρεις της σημειολογίας, αξίζει να ειπωθεί ότι ακριβώς την ίδια ώρα που εγκαινιαζόταν η παρουσία της ΟΠΠΙ στους πανεπιστημιακούς χώρους, η αρμόδια Υπουργός εγκαινίαζε γνωστό ιδιωτικό σχολείο στα Σπάτα, παρουσία και άλλων Υπουργών.
Η επιδεικτική και προκλητική παρουσία της ΟΠΠΙ με τη συνοδεία των ΜΑΤ στην πύλη Κοκκινοπούλου του ΕΜΠ και στην πύλη Ούλωφ Πάλμε του ΕΚΠΑ, προκάλεσε την άμεση κινητοποίηση φοιτητών, εργαζομένων και καθηγητών, με αποτέλεσμα να αποτραπεί η είσοδός της. Βέβαια, για να σταλεί με σαφήνεια το μήνυμα της βίας δεν έφτανε η εικόνα. Αυτή συμπληρώθηκε με αναίτιες επιθέσεις της αστυνομίας στο συγκεντρωμένο πλήθος στην Πανεπιστημιούπολη, με γκλοπ και κλωτσιές και τη χρήση δακρυγόνων και κρότου λάμψης. Φαίνεται πως το πολυδιαφημιζόμενο από τον Υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ. πρόγραμμα τετράμηνης ειδικής εκπαίδευσης των ΟΠΠΙ περιορίστηκε τελικά στο πώς πάνοπλες διμοιρίες των ΜΑΤ θα φυλάνε αυτούς που ήρθαν να φυλάξουν τα πανεπιστήμια!
Το ποιος είναι στην ουσία ο σκοπός της αστυνόμευσης των πανεπιστημίων, το έχουμε αναλύσει. Η χρονική στιγμή όμως που αυτό επιλέγεται να γίνει δείχνει κάτι ακόμα. Δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία. Δεν ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι η ελληνική οικογένεια αδυνατεί να αγοράσει ακόμα και αγαθά πρώτης ανάγκης, καθώς ο πληθωρισμός τρέχει με διψήφια νούμερα, και στους λογαριασμούς ενέργειας προστίθεται ένα επιπλέον ψηφίο κάθε εβδομάδα, την ίδια ώρα που οι ολιγοπωλιακές ενεργειακές επιχειρήσεις καταγράφουν κέρδη ρεκόρ. Δεν ενδιαφέρεται για τους εκατοντάδες νέους θανάτους από την πανδημία, που έχουν φέρει την Ελλάδα στη χειρότερη θέση της Δυτικής Ευρώπης, αναγκάζοντας τον Υπουργό Υγείας να αλλάξει το σημερινό τρόπο καταγραφής των σχετιζόμενων με covid θανάτων με “Greek statistics”. Δεν ενδιαφέρεται για τους φοιτητές που αντιμετωπίζουν σήμερα οξύτατα προβλήματα στέγασης και διαβίωσης. Ούτε για τους πανεπιστημιακούς των καθηλωμένων, αναιμικών και εξατμιζόμενων μισθών. Ενδιαφέρεται μόνο για ένα πράγμα: για την πολιτική της επιβίωση, για την αλλαγή, πάση θυσία, της πολιτικής ατζέντας, προκειμένου να μετατοπιστεί η δημόσια συζήτηση από τη δυστοπία που η ίδια έχει δημιουργήσει με τη σκοτεινή και δυσώδη υπόθεση των υποκλοπών.
Αλλά το «τρικ» είναι τόσο προφανές που μάλλον γελοιοποιεί τον «μάγο» και δείχνει την αμηχανία και τα πολιτικά αδιέξοδά του. Αυτό, βέβαια, δεν κάνει την κατάσταση λιγότερο επικίνδυνη. Το αντίθετο. Χρειάζεται η μέγιστη δυνατή συσπείρωση για την υπεράσπιση του Δημόσιου Πανεπιστήμιου και ότι αυτό εκφράζει, γιατί η κυβέρνηση φαίνεται να επιλέγει μια τυχοδιωκτική και επικίνδυνη τακτική για τα πανεπιστήμια, και οι τραγωδίες επικρέμονται και καραδοκούν.
Προσφατα Σχολια